Dingen die je ouders vroeger tegen je zeiden: Herken jij ze?

Als je terugdenkt aan je jeugd, is de kans groot dat er een paar uitspraken in je opkomen die je ouders vaak tegen je zeiden. Of je het nu leuk vond of niet, deze uitspraken zijn vaak typisch voor de opvoeding van die tijd. En nu? Nou, als je zelf kinderen hebt (of hebt gehad), merk je misschien wel dat je exact dezelfde dingen zegt! Het lijkt wel alsof sommige uitspraken ingebakken zitten in de ouderlijke mindset. Lees mee met een paar van de klassiekers die je ouders vroeger tegen je zeiden. Herken jij ze?

Ik ben geen filantropische instelling

Oh ja, deze ken je vast wel! Of het nu ging om het verliezen van je schoolspullen, het stukgaan van je nieuwe jeans, of je wilde geld voor een snack bij de snackbar. “Ik ben geen filantropische instelling!” was een uitspraak die je regelmatig hoorde. Je ouders waren niet in voor eindeloos geven zonder terug te krijgen!

Wacht maar tot je zelf kinderen krijgt

Waarschijnlijk heb je deze wel eens gehoord na een flinke discussie of een moment waarop je brutaal was. “Wacht maar tot je zelf kinderen krijgt”, dat was altijd de opmerking die je ouders maakten wanneer ze zich geïrriteerd voelden. Tegenwoordig vraag je je misschien af of je ooit echt zulke uitspraken zult gebruiken, maar de kans is groot dat je er niet onderuit komt!

Dan maak je maar zin!

Als er iets was wat je ouders je leerden, dan was het wel om je ergens toe te zetten, zelfs als je er geen zin in had. Of het nu ging om opruimen of je huiswerk maken, de reactie was steevast: “Dan maak je maar zin!” En ja, je had inderdaad geen keuze!

In mijn tijd…

De legendarische woorden die altijd gevolgd werden door een verhaal over hoe alles vroeger beter of moeilijker was. Of het nu ging om de jeugd van je ouders, het schoolleven of de technologie, je hoorde vaak: “In mijn tijd…” En hoewel je als kind vaak dacht “Ja, ja, we weten het”, werd je zelf misschien wel een beetje nostalgisch over vroeger.

Zolang je in dit huis woont, houd je je aan mijn regels!

Dit was altijd een manier om duidelijk te maken wie de baas was in huis! Het speelde geen rol hoeveel je protesteerde: als je onder hun dak woonde, waren het hun regels. En het gold voor alles, van bedtijd tot je sociale leven. “Jouw huis, jouw regels,” zou je nu misschien tegen je eigen kinderen zeggen.

Het is hier geen hotel!

Dit was een veelgebruikte uitspraak als je jezelf als een onzichtbare gast gedroeg, waarbij je ouders je herinnerden aan je verantwoordelijkheden in huis. Opruimen, helpen met koken of gewoon actief zijn in je eigen leven. “Het is hier geen hotel!” kreeg je vaak te horen als je je rol vergat.

Niks mee te maken

Dit was de standaard reactie als je als kind in de verdediging schoot, vooral als je een vraag stelde waarvan je ouders niet dachten dat je het recht had om het te stellen. “Niks mee te maken” was een manier om snel het gesprek te beëindigen!

Je gaat pas naar buiten als je je kamer hebt opgeruimd!

Wie heeft er niet geprobeerd om onder het opruimen uit te komen? Maar je ouders gaven geen genade. Eerst opruimen, daarna mocht je naar buiten. Dit kon soms leiden tot urenlange confrontaties, maar uiteindelijk gaf je je wel over.

Ik heb het hier nog altijd voor het zeggen, hè?

Er was altijd een moment waarop je ouders hun gezag moesten bevestigen. Vooral als je dacht dat je je eigen weg kon gaan, klonk dit altijd: “Ik heb het hier nog altijd voor het zeggen!” En ja, dat was duidelijk!

Ik ben nog altijd je moeder!

Dit was een manier om je te herinneren aan je plaats als kind, ongeacht hoe oud je was. Soms ging het om een kleine discussie, maar met deze uitspraak gaf je moeder aan dat zij altijd de regie had.

Ik zeg dat alleen maar omdat ik het beste voorheb met jou

Hoewel je je als kind soms onterecht gekritiseerd voelde, was dit altijd de verklaring achter de waarschuwingen en regels van je ouders. “Ik zeg dat alleen maar omdat ik het beste voorheb met jou!” Een wijze les die je nu waarschijnlijk meer begrijpt.

Kom je nest uit!

Geen excuses! Als je lag te slapen of lag te luieren, was dit altijd de oproep die je kreeg. Tijd om op te staan en aan de slag te gaan. Je ouders zagen luiheid niet zitten!

Niet zo brutaal doen!

Als je een beetje te veel je mond opende, kregen je ouders het vaak zwaar. “Niet zo brutaal doen!” was hun manier om je eraan te herinneren dat respect en beleefdheid de norm waren.

23:00 uur? Veel te laat! Je bent om 22:00 uur thuis!

Of het nu een feestje was of een nachtje uit, je ouders hadden altijd een duidelijk tijdstip in gedachten. En geen enkele discussie zou helpen. “Je bent om 22:00 uur thuis!” was gewoon de regel.

Waarom? Daarom!

De klassieke manier om je argumenten af te wijzen. Het had niet altijd een logische uitleg, maar het was de manier van je ouders om duidelijk te maken dat de reden eenvoudigweg was: “Omdat ik het zeg.”

Omdat ik het zeg!

De meest definitieve uitspraak van allemaal. Geen verdere uitleg nodig. Wat je ouders zeiden, gebeurde gewoon. Geen verdere discussie toegestaan!

Opruimen of ik gooi alles in de vuilnisbak!

Dit was een manier om je eraan te herinneren dat je geen uitstel kon krijgen bij je huishoudelijke taken. Als je niet opruimde, zou alles “weggegooid” worden, en dat maakte indruk!

Moet ik dan ook alles zelf doen in dit huis?

Je ouders gaven je altijd het gevoel dat je moest bijdragen aan het huishouden. En soms, als je je handen afwaste of je kamer niet opgeruimd had, werd je herinnerd aan je verantwoordelijkheid: “Moet ik dan ook alles zelf doen?”

Toen ik 18 was, hè…

Elke generatie denkt dat de jongere generatie het makkelijker heeft. Je ouders hebben je vaak verteld over hoe “hard” ze moesten werken toen ze jouw leeftijd hadden. En je had natuurlijk het gevoel dat jij het moeilijker had!

Ik hoop niet dat je je bij andere mensen ook zo gedraagt

Een waarschuwing voor je gedrag buiten huis. Je ouders wilden je altijd leren hoe je je moest gedragen in het openbaar. “Ik hoop niet dat je je bij andere mensen ook zo gedraagt,” was vaak hun manier om je sociaal gedrag te corrigeren.

Zo heb ik je niet opgevoed!

Deze uitspraak was er altijd om je te herinneren aan je opvoeding. Als je je niet gedroeg zoals je ouders het je hadden geleerd, klonk deze vaak als een waarschuwing.

Herinner jij je nog meer uitspraken die je ouders tegen je zeiden?

Herken jij jezelf in deze uitspraken? Of waren er andere wijsheden die jouw ouders altijd tegen je zeiden? Hoe dan ook, het blijkt dat sommige uitspraken echt tijdloos zijn. Wat voor jou vroeger normaal was, herhaalt zich vandaag de dag in je eigen gezin. Wie weet gebruik jij ze straks ook wel!

Lees ook: Dingen die vroeger normaal waren maar nu super raar lijken